Wandelvakantie Azoren - De natuur is de perfecte plaats om te herstellen en op te laden...

20 juni 2022 - We hadden de ideale dag uitgekozen om te vertrekken op wandelvakantie naar São Miguel - een eiland in de Azoren. Die dag lag België stil door stakingen en betogingen. Even vreesden we dat we onze wandelplannen zouden moeten uitstellen, omdat heel wat vluchten geannuleerd werden. Gelukkig had Tui Fly een oplossing en zijn we uiteindelijk via Oostende perfect op tijd op onze bestemming toegekomen.

São Miguel is een mooi groen eiland en met een oppervlakte van 759 vierkante meter het grootste eiland van de Azoren. Het is met zijn 140.000 inwoners tevens het eiland met de meeste inwoners. Omdat wij maar een weekje de tijd hadden om het eiland te ontdekken, huurden wij een wagen aan de luchthaven. Het wegennet is goed en op die manier geraak je sneller dan met openbaar vervoer aan het vertrekpunt van een wandeling. Sommige vertrekpunten zijn overigens niet bereikbaar met openbaar vervoer. Het afhalen van onze huurwagen verliep probleemloos en het viel ons ook meteen op hoe behulpzaam de inwoners van de Azoren zijn. We hadden een reisplan mee, maar kregen toch nog tips over 'must sees' en zelfs het weerbericht voor de komende week.

Capelas - Sete Cidades

Tijdens de eerste wandeldagen verbleven we in Capelas - een dorpje aan de noordkust van de gemeente Ponta Delgada. De kust in Capelas is overwegend rotsachtig, terwijl in het heuvelachtige achterland kleine boerderijen verspreid liggen tussen groene weilanden. Capelas heeft een kleine haven. Vroeger voeren hier de walvisvaarders uit, zodra de potvissen zich aan de horizon vertoonden. Vandaag de dag wordt de haven enkel nog gebruikt door enkele recreatieve vissers. In Capelas kan men zwemmen tussen de rotsen. Omdat de oceaan nogal wild tekeer ging, waren wij enkel toeschouwer. Maar de lokale bevolking springt zonder vrees vanaf een rots in het water.

Capelas is een goede uitvalbasis voor een wandeling in een van de mooiste gebieden van het eiland, Caldeira das Sete Cidades, wat het kraterdal van Sete Cidades betekent. Daar vind je het kratermeer dat aan de ene kant groen en aan de andere kant blauw is. In de volksmond heten deze Lagoa Azul (blauw) en Lagoa Verde (groen). Het zijn echter geen aparte meren. Het is één meer dat gescheiden wordt door een brug. Het kleurverschil komt doordat het groene gedeelte ondieper en kleiner is dan het blauwe gedeelte. Dit zorgt voor meer voedingsstoffen in het water, wat een groene kleur veroorzaakt. Het meer ligt in het westen van het eiland en vooral de manier waarop het zonlicht speelt met de kleuren in het water (groen en blauw), maakt het zo bijzonder om te bezoeken. Je kan er met de wagen naartoe rijden, maar wij verkozen een avontuurlijke wandeltocht. Helaas hadden wij minder goede weersomstandigheden, waardoor we een groot deel van de toch in de mist liepen. Maar ondanks het minder goede weer, hebben wij toch genoten van prachtige bossen en bloemen onderweg. Bij goed weer kan je tijdens het wandelen genieten van spectaculaire uitzichtpunten rondom het meer. De weergoden waren ons bij aankomst aan het meer gelukkig wel gunstig gezind. De mist verdween eventjes en de zon kwam tevoorschijn. Het moment om wat vakantiekiekjes te nemen.

Voor de avontuurlijker reiziger is er vlakbij het meer ook een volledig verlaten hotel te vinden. Het verhaal gaat dat de eigenaar op een gegeven moment geldproblemen had en het om die reden moest sluiten. Hij liet het hotel voor lange tijd bewaken, maar toen ook de bewaker niet meer betaald kon worden stond het hotel echt leeg en kon iedereen erin. Bewoners van São Miguel hoorden dat het vijfsterrenhotel Monte Palace verlaten was en besloten langzaamaan alles mee te nemen wat nog bruikbaar was. Bedden, lampen, trapleuningen, meubels... Alles verdween uit het nu zogenoemde Abandoned Hotel van Sete Cidades. De natuur is het hotel stilaan aan het overnemen. Ondanks dat alle meubels weg zijn, hebben de afgebladerde muren en lege ruimtes iets fotogenieks over zich. Het heeft iets mysterieus en spannends om even naar binnen te gaan en het hart van fotografen zal ongetwijfeld harder gaan kloppen zodra ze bij het Monte Palace hotel aankomen. Naast het uitzicht op Sete Cidades dat al fantastisch is, is ook het vervallen en verlaten hotel een plek waar je foto’s wilt blijven maken. Het mos dat op de muren, vloeren en plafonds groeit zorgt er ook voor dat het Monte Palace er nooit hetzelfde uitziet. Lees hier meer over het verlaten hotel.

Het vissersdorp Mosteiros

Toen wij van de lokale bevolking vernamen dat het vooral in de bergen minder goed weer zou zijn en het niet aangenaam wandelen is in dergelijke weersomstandigheden, besloten wij onze planning voor die dag te wijzigen. We reden naar de kust, meer bepaald naar Mosteiros. Mosteiros ligt ten westen van het eiland en is een schilderachtig en gezellig dorpje om in rond te kuieren. Het dorp ligt direct aan de Atlantische Oceaan. Vanuit het dorp zijn voor de kust verschillende hoog oprijzende rotsen te zien. Ook rond het dorp rijzen de rotsen en bergen op, met hier en daar natuurlijke inhammen, waar het zeewater over de rotsen spoelt. Er is een mooi strand en er kan dus ook gezwommen worden in het water van de oceaan. Heel veel stranden zijn overigens bewaakt en bemand door redders. Dankzij enkele hete bronnen is het water hier een beetje opgewarmd. Mosteiros ademt nog de sfeer van het oude, ambachtelijke vissersdorp. Dat betekent: vissersboten in de haven en gezellige straatjes. De karakteristieke witte huizen en kerken geven u het gevoel in een andere wereld te zijn. Ik kwam er ook echt tot rust. Wij zijn voor onze wandeling gestart vanuit het dorp en liepen een groot deel van de wandeling langs het strand en de kustlijn. We hadden ons lunchpakket mee en genoten tijdens de lunch van het zicht op de golven die tegen de ruwe vulkanische rotsen beukten. Aan de noordelijke rand van Mosteiros liggen Piscinas Naturals, een rotsachtig kustgedeelte met veel kleine natuurlijke zwembaden tussen de klippen. Onderweg werd er uiteraard ook eens gestopt om een fris biertje of wijntje te drinken. Mosteiros is bij toeristen ook populair voor de mooie zonsondergangen. Wij bleven er niet tot 's avonds laat (dus helaas geen romantische foto van een ondergaande zon ;-)).

Lagos Empadadas

Wie waar naar de Azoren reist, moet er rekening mee houden dat het af en toe ook wel eens kan regenen. Wij hadden een beetje de pech dat de mist in de bergen bleef hangen en omdat het weerbericht aangaf dat dit de hele week zo zou blijven, besloten we niet langer te wachten en toch onze geplande tochten in de bergen te starten. Onze volgende wandeling start aan de vulkanische heuvels ten zuiden van Cete Cidades (vlakbij het recreatiegebied Lagoa do Canario) en begint al meteen met een stevige beklimming. Er hangt behoorlijk veel mist en er is een strakke wind, maar een echte wandelfanaat laat zich niet kennen door wat minder goede weersomstandigheden. Voordeel van dit weer: We wandelen zo goed als alleen in het natuurgebied. Ik voelde me helemaal zen. :-) Alleen jammer dat wij het prachtige uitzicht over de verschillende meren niet gezien hebben, omdat mist alles wegstak. Toch had het ook iets mysterieus om te wandelen doorheen de bossen en langs meren in de mist. Even dachten we zelfs terug aan onze wandelvakantie in Schotland. Halfweg de wandeling doet de zon toch enige moeite om door het wolkendek te komen en net op dat moment wandelen we langs het aquaduct 'Muro das Nove Janelas' (muur van negen vensters). Deze Muro is een oud aquaduct waarmee vroeger water werd aangevoerd voor de hoofdstad Ponta Delgada. Het aquaduct is meer dan 100 jaar oud. Het wordt niet meer gebruikt, maar is wel nog steeds intact. In São Miguel zijn we overigens wel vaker constructies en gebouwen tegen gekomen die niet meer gebruikt of verlaten zijn en gedeeltelijk zijn overgenomen door de natuur. Ook op deze aquaduct groeit een mooi groen tapijt van mossen en planten.

Lagoa do Fogo (vuurmeer)

Vertrokken aan de kust in short en T-shirt en halfweg voelden we de vochtigheid al. Wij kozen voor de langere trail (in een lus), maar er waren ook mensen die de wandeling naar boven deden en via hetzelfde pad terug naar beneden kwamen. Diegene die wij onderweg tegenkwamen hadden de regenjas aan. We wisten dus wat ons te wachten stond, daar boven. Deze wandeling was echt mooi, langs een vrijwel ongerept landschap. Dit is een wandeling voor de geoefende wandelaar, want het eerste uur is het enkel stijgen en steil naar boven. Gelukkig hadden we voldoende water bij, want ondanks het regenachtige weer, waren het wel zomerse temperaturen van boven de 30°. Het gebied rond het Lagoa do Fogo is een beschermd natuurgebied, elke ingreep in de natuur is er verboden. In het late voorjaar broeden rond het meer tallozen meeuwen, die hun jongen agressief verdedigen wanneer wandelaars iets te dicht in hun territorium komen. In het dal van de Ribeira da praia volgen we ook 30 minuten een irrigatiekanaaltje, dat door lekkende plekken het wandelpad soms in modderige gedeelten verandert. Goede wandelschoenen zijn tijdens deze wandeling een must. Uiteindelijk bereiken we een stuwbekken en even later bereiken we het meer. Ook wij hebben intussen de regenjas aangetrokken en ook hier staat er veel wind. We zien slechts een gedeelte van het meer en besluiten terug af te dalen. Hoe meer we dalen, hoe beter de weersomstandigheden worden. Op het einde van de wandeling lopen we terug in short en T-shirt te puffen, verlangend naar een fris pintje of een lekker wit wijntje.

Furnas

We eindigden onze wandelvakantie in Furnas. De Furnas vallei is een enorme krater, die een extravagante atmosfeer uitstraalt. De kleur van bloemen vermengt zich met de uitbundige plantengroei afkomstig uit verschillende continenten. De vulkanische grond aan het Lagoa da Furnas, is zo heet dat eilandbewoners er "Cozido" komen bereiden. Dit is een stoofschotel met veel groenten en vlees, die onder de grond wordt gestopt, om vijf tot zes uren te garen. Heel veel toeristen reserveren een plekje in de vele restaurants in het centrum van Furnas, die dit gerecht serveren. Wij zijn doorgaans avontuurlijk, maar lieten deze maaltijd toch aan ons voorbij gaan. Het zag er niet echt smakelijk uit en we vernamen van mensen die het reeds geproefd hadden dat het een 'aparte' smaak had. Het gerecht had ook een beetje een 'zwavelgeur'. Wij verkozen de 'lapas à cabeça' (ook wel limpets genoemd) een lokaal gerecht en een soort schelpjes die in een gietijzeren ovenschaaltje worden opgediend samen met citroen. Nadien bestelden we dagverse vis en octopus.

Caldeiras das Furnas is een natuurgebied met diverse vulkanische activiteit, waar water en moddergeisers borrelen en koken. De vallei die wordt doorkruist door twee stromen, een koude en een hete ijzerhoudende, bezit 22 thermale bronnen en vormt één van de rijkste hydrologische streken in Europa. Furnas is ook een belangrijk thermaal centrum waar het zwavelhoudend water en de modder van de geisers gebruikt worden in de behandeling van luchtweginfecties, vooral deze veroorzaakt door allergieën. Op de westelijke oever van het Furnas meer staat Capela de Nossa Senhora das Vitorias. Een prachtig kerkje in gotische stijl. In Furnas kan je ook het Terra Nostra park bezoeken. Dit is een aangelegd park van meren, kronkelende paden, exotische bloemen, eeuwenoude bomen en het grootste thermaalbad van Europa.

Wat zeker ook de moeite waard is om te bezoeken is het Parque Grena. Dit park ligt naast het meer van Furnas. Om dit park te bezoeken betaal je €10, maar volgens ons is dit meer dan de moeite waard. Je wandelt langs mooi aangelegde wandelpaden naar een watervalvallei, met watervallen waar je ook mag zwemmen. Die dag was het mooi weer, wandelen naar de watervallen is een behoorlijke klim (met 600 trappen naar omhoog). Even een frisse duik nemen aan de watervallen was dus meer dan welkom. Toegegeven...Het water was ijskoud en het vroeg dus enige moed om erin te duiken. Maar eens in het water, was het best aangenaam. En na het zwemmen hadden we terug voldoende energie om onze wandeling verder te zetten. Onderweg kan je nog genieten van een prachtig uitzicht over Furnas en wandel je voorbij een oud historisch huis, dat ooit bewoond werd door aristocraten, maar nu in puin ligt. Ondanks dat het huis vervallen is, heeft het toch nog een zeker charme, mede doordat het middenin het bos ligt en ook hier de natuur het grotendeels heeft overgenomen. Tijdens deze wandeling hebben wij van het begin tot het einde genoten van de pracht van de natuur, de mooie uitzichtpunten en de stilte. Voor ons was het alvast een mooie afsluiter van onze wandelvakantie.

Onze laatste vakantiedag genoten wij nog van een welnessdagje in het Octant Furnas hotel, waar we logeerden. In dit hotel word je echt ontvangen als een VIP en krijg je na een welkomstdrankje, ook nog een persoonlijke rondleiding in het welnessgedeelte en het hotel. Ook de attenties 's avonds, zoals kamillethee voor het slapengaan en een kaartje op het bed met tips om beter te kunnen slapen, vonden wij heel origineel. Niets was teveel gevraagd, alles werd meteen geregeld. Even tot rust komen en ontspannen in de sauna en de thermale baden (van 37° en 40°), na toch wel pittige wandeldagen was meer dan welkom. Het feit dat we daar zo verwend werden, heeft er mee voor gezorgd dat we met een voldaan en goed gevoel terug naar huis zijn vertrokken. Voor ons was wandelen in de Azoren een hele leuke ervaring. Wij komen zeker nog eens terug, want een weekje was voor ons helaas te kort om alles te kunnen zien.

Uit eten? Wij ontdekten tijdens onze reis deze leuke restaurantjes:

• São Roque (2km van Ponta Delgada) : Cais 20 - heerlijke verse vis en tapas. Wij zaten buiten op het terras (vlakbij de zee). Binnen kan het iets drukker zijn.

• Ponta Delgada: Louvre Michaelense Bar Bistro Mercearia. Heerlijke lokale gerechten, vlotte bediening. Dit restaurant is niet zo groot en erg populair. Wil je een plekje? Reserveer dan zeker.

• Agua de Pau: Bar Caloura - lekkere dagverse vis en lokale specialiteiten. Goede wijnen en prachtig zicht op een zeebaai. Wij vonden het daar geweldig! Ook hier is reserveren nodig wanneer je later op de avond (na 18u) wil eten.

• Ribeira Grande: Alabote: Heerlijke Arroz de Marisco met verse vis, krab, mosselen. Om de vingers van af te likken. Zeker een aanrader! Reserveren is ook hier aangewezen.

• Furnas: A Terra Fornaria (restaurant van Furnas Octant hotel): Gerechten uit de Josper houtskooloven. trendy keuken - hogere prijsklasse.

Alle wandelroutes zijn terug te vinden in Rother wandelgidsen Azoren

In de gids staat ook uitgelegd hoe je de GPS gegevens kan downloaden op je wandelapp.